İnsan sağlığı kadar önemli bir şey yok bu hayatta. Çünkü ne paran, ne makamın, ne de şöhretin sağlığın yerinde değilse bir anlamı kalmıyor. Ama işin ilginci şu ki, sağlık dediğimiz şey sadece bedenden ibaret değil. Aslında insan iki türlü sağlığa sahip olmalı: biri beden sağlığı, diğeri akıl sağlığı.

Bedenin sağlam olur ama aklın huzursuzsa, hiçbir şeyin tadını alamazsın. Uykun kaçar, iştahın kaçar, gülümsemen bile eksik olur. Düşünceler birbirine karışır, dünyayı gri görürsün. Öte yandan, aklın yerinde olur da bedenin seni yarı yolda bırakırsa; içindeki o enerji, o üretme isteği hep duvarlara çarpar. Yapmak istediklerin olur, ama yapamazsın.

İşte o yüzden insan, iki sağlığı birden koruyabildiği zaman “tam” olur.
Biri eksik olunca, hayatın dengesi bozulur.
Ne kadar gülsen de, içinde hep bir boşluk kalır.

Akıl ve beden…
Biri diğerinin devamı aslında. Ruhun gücü bedeni, bedenin direnci ruhu besler. İnsan iyi hissettiğinde vücudu güçlenir; sağlıklı yaşadığında da ruhu huzur bulur.

O yüzden, ne sadece sporla ne de sadece meditasyonla “iyi” olunmaz.
İkisinin dengesini kurmak gerekir.
Birine iyi bakmazsan, diğeri seni zaten yarı yolda bırakır.

Gerçek mutluluk, iki sağlığın el ele verdiği o dengede gizli.
İşte o zaman, “İyiyim.” dediğinde gerçekten iyi olursun.

Sağlık iki kanat gibidir; biri kırık olursa, insan uçamaz.
Bu söz, hayatın en sade ama en derin gerçeğini anlatır. İnsanın iki kanadı vardır; biri beden sağlığı, diğeri ruh sağlığı. Biri olmadan diğeri eksik kalır. Bir kuşun tek kanatla uçamadığı gibi, insan da bu iki dengeyi kurmadan hayatta yükselemez.

Gerçek sağlık, akıl ve bedenin uyum içinde olduğu anda başlar.
O zaman hayat daha anlamlı, dünya daha yaşanılır olur.